هر یک روزی که میگذره و میبینم از غم و دلتنگی نمردم و کار احمقانه ای مثل رجعت و آشتی کردن انجام ندادم خدا رو شکر میکنم😐 واقعا ساعت هایی در روز هست که از وسوسه پیام دادن دیوونه میشم و به سختی جلوی خودمو میگیرم..شبا هم زودی میخوابم تا زیاد فکر و خیال روم مسلط نشه!خلاصه یکم طول میکشه به سینگلی عادت کنم...
اها راستی یادم رفت در ادامه ی پست های قبلیم بگم که وقتی بهش گفتم دوست و رفیق هم باقی بمونیم، گفت نه! ترجیح میده حتی چت هم نکنیم دیگه!! به هر حال به عنوان کسی که یه جورایی تصمیم به قطع ارتباط رو بهش تحمیل کردم فک کنم اونم حق داشت که ریخت چتم هم نبینه حتی😁 یعنی یه جورایی تصمیم منو تکمیل کرد...و اخرین پیامی هم که براش فرستادم چند خطی بود که با حرف اول اسمش نوشته بودم..یه روزی که حال دلم خیلی خوب بود، همون اول اولای رابطه، تقریبا یه ماه از استارت رابطمون گذشته بود و من نمیدونم چیشد که سر کار به یادش افتادم و چنتا کلمه براش نوشتم ..متاسفانه این چند خط رو روزی که همه چی تموم شد براش رونمایی کردم..چون به کل از خاطرم رفته بود..ولی اون شب.. تو اوج هیجانات و گریه های هق هقم یهو یادم اومد که باید این‌چند کلمه هم بهش بگم و بعد اون ورق رو پاره کنم..اینجوری دیگه همه ی همه ی حرفامو گفته بودم...
احساس میکنم روز به روز وابستگیم به آدم های اطرافم کمتر میشه..اون از عشق..اون از دوستای صمیمی...نمیدونم ...شاید هم باید یه روز به واقعیت هر کسی پی میبردم..شاید قرار هست آدمای بهتر و شبیه تر به خودم رو پیدا کنم...ولی در کل با وجود همه این اتفاقا میشه گفت از درون آرومم...جوری که انگار نصف دغدغه های زندگیم حل شده و حالا تازه میخوام به هدف های تازه ای فکر کنم...هدف های سختی هستن..ولی میخوام با قدم های مورچه ای برم سمتشون...
خب خیلی ملایم رابطمون رو به یه رابطه دوستی معمولی و رفاقتی تبدیل کردیم..فک کنم اولش یکم جا خورد ولی بعد گفت از رک بودن و قاطع بودنم خوشش اومده..خودشم ادم رکی هست و خب منم بالاخره بعد ماه ها دیدم این رابطه ای که من توشم کاملا بی حاصله و تصمیم گرفتم بیام بیرون و منتظر بمون تا کسی وارد زندگیم شه که من رو همه جوره بخواد..اونم نه برای چندماه...تفریحی...بلکه برای یک عمر...
الان احساسات متضادی دارم..کمی غمگینم..شاید دلتنگ خاطره هامون بشم..ولی من این‌پروسه رو اونم بدترین شکلشو قبلا تجربه کردم و میدونم با گذشت زمان همه چی بهتر میشه...
+فک کنم یه تلنگری خوبی هم برای اون باشه...اونم اینکه ادمی که از عشق و دوست داشتن بترسه، معشوقش رو خیلی سریع از دست میده..امیدوارم روزی جرات دوست داشتن و ابراز عشق رو به دست بیاره!
قرار بود راجع به همه چی بشینیم صحبت کنیم ولی نه اون‌پیداش شد نه من پیامی دادم! یادم افتاد به رابطه ی دوستیم با یکی از دوستای دخترم که یه روز دیگه نه من پیام دادم و نه اون و رابطه دوستیمون برای همیشه تموم شد!
خب من حال روحیم خیلی خوبه از دیروز..حالا چرا نمیدونم😆اصولا باید ناراحت باشم ولی خب فک کنم دارم کار درستی میکنم. اینکه دارم خودمو آزاد میکنم از کسی که بهم توجه و عشقی که دوست داشتمو لایقش بودم رو نمیداد!
الان تنها چیزی که دلم‌میخواد اینه که پامیشدم میرفتم سفر...یکم تفریح میکردم برای خودم...و بعد برمیگشتم...متاسفانه باید حداقل تا عید صبر کنم ! و هیچ سفری در کار نیست😑
البته اگه کات کنیم همیشه همون رفیق دیوونه ی بامزم باقی میمونه..واقعا با هیچ دختر یا پسری هیچ وقت در این حد صمیمی نبودم که شوخیای سنگین باهاش کنم😁 و اونم جنبشو داشته باشه و ناراحت نشه..ولی خب نکته مثبتش این‌میشه که دیگه عشق رو در ادم دیگه ای جستجو میکنم...کسی که از این نظر دیدگاهش مثل خودم باشه...و هماهنگی کامل داشته باشیم..انشالا هر چی به صلاح هردومون هست اتفاق بیفته
جنبه احساسی یک رابطه اونقدر برام اهمیت داره که اگه نباشه یا کمرنگ شه حسابی از رابطم خسته و دلزده میشم..در مراحل شدیدتر حتی ممکنه به مرحله بی تفاوتی و کات هم برسم...متاسفانه الان در مرحله نزدیک به شدیدم و حتی اگه منجر به کات هم شه ناراحت نمیشم...چون در حال حاضر زیاد هم راضی و خوشحال نیستم...در واقع هدف من از وارد شدن به رابطه همون بعد احساسیشه و لا غیر...نه دنبال پول کسیم..نه دنبال ماشین‌مدل بالای طرفم....نه دنبال اینم کادوهای رنگارنگ بگیرم و نه اینجور چیزا..که خداروشکر عقده مادیات این مدلی رو ندارم اصلا..فقط کسی رو میخوام که احساسم رو بفهمه و متقابلا توانایی ابراز احساسات داشته باشه...کسی رو میخوام که اگه گفتم دوست دارم بدونه واقعا به این حرف معتقدم و به هر کسی این حرفو نمیرنم.فک نکنه منم مث یه سری دخترام که دارم فیلم بازی میکنم و این جمله رو به هر کسی میگم....و خب دوست دارم اونم اونقدری بهم علاقه داشته باشه که در جواب نگه مرسی بلکه بگه دوست دارم...همین...فردا قرار شد صحبت کنیم..میخوام با جزییات زیاد باهاش صحبت کنم و سوالات ریز ازش بپرسم...البته که خودم جوابا رو میدونم ولی میخوام خودشم بره سراغ درونیاتش و به خودش رجوع کنه و متوجه بشه اگه کات کردیم دلیل داشته و بیخود رابطمون تموم نشده...
