با تشکر از دوست عزیزمون آنه ی عزیز بالاخره موفق شدم وبلاگ قبلی رو از دسترس خارج کنم..که نه چشم خودم بهش بیفته نه کس دیگه ای😁
دوست ندارم از اوضاع این روزا چیزی بنویسم...نه اینکه حالم بد باشه نه..حالم خوبه..زندگی رو رواله...فقط دوس دارم بی خبر از همه چی و همه بی خبر از من به زندگیم ادامه بدم...
امسال رو باید رو.خودم و هدف هام سرمایه گذاری کنم..دیگه همه توجه ها فقط به خودم خواهد بود..همه هزینه ها هم برای خودم میشه😂 برو بریم اپریل..هواتو دارم 😊
نمیدونم توی وبلاگ قبلیم گفته بودم یا نه...احتمالا کسایی که اونجا بودن در جریان کشمکش های من و استاد موسیقیم بودن...سرانجام این کشمکش ها این شد که من از گروه کنار گذاشته شدم..همیشه فکر میکردم اینکه از گروه خط بخورم و توی کنسرت ها نباشم خیلی برام سخت باشه و به نوعی ضعف و افت محسوب شه برام ولی به خاطر رفتار سنگین استادم اون اواخر، وقتی پیشنهاد حذف شدن از گروه رو بهم داد کاملا قبول کردم و یه نفس راحت کشیدم😁 تقریبا میشه گفت شیش ماه یا بیشتره که از گروه حذف شدم...اون زمان که من بودم گروه قوی داشتیم...نوازنده قوی گروهمون که به نوعی لیدر بود و من بعد از اون قوی بودم از گروه رفت..یکی دو نفر دیگه هم رفتن و منم که خط خورده بودم..حالا بعد از این همه مدت باز استادمون گفت باید بیای تو گروه!! یه وقت فک نکنید به من علاقمند شده ها نه..چون کارشون لنگ مونده و به زودی کنسرت دارن و متاسفانه کسی نیست که پارت های منو بزنه جز خودم😁 البته منم بعد این همه مدت بدم نمیومد باز برم تو گروه..دلم برای بچه ها تنگ شده بود..و نوازندگی هم بدون اجرای زنده و رو استیج رفتن فایده نداره...با کنج خونه تمرین کردن نمیشه به جایی رسید...خلاصه که میخوام بگم چیزایی که از دست میدین رو باز به دست میارین...زیاد خودتونو اذیت نکنید..و بالاخره یه روزی جای خالیتون که حس شد خودشون میان دنبالتون😉
