چندمین خدافظی؟

گفته بودم که یه سری آدما هستن که با اینکه قلبا دوسشون داری ولی آینده ای باهاشون نداری...در همین راستا دارم یه متن خدافظی آماده میکنم برای وداع و خوندن غزل خدافظی...بعضیا میگن اگر اون آدم قلبا دوست داشته باشه این خدافظی اون رو به زندگیت برمیگردونه...که شایدم اینطور نباشه...ولی خب به هر حال دیر یا زود باید خدافظی کرد...وقتی هدف های آدما تو یه مسیر نباشه..اینجا دیگه دوس داشتن هم کافی نیس و نمیتونه آدما رو هم مسیر کنه متاسفانه...

تا دو هفته آینده میدونم قرار سرویس شم باز یه دوره درد جدایی بکشم😁 ولی خب لا اقل دیگه دارم زود اقدام میکنم که دردش کمتر باشه مثلا...

و یادمون باشه شاعر میفرماید ما چه باشیم چه نباشیم (او چه باشد چه نباشد) زندگی ادامه اداره...